Wat willen wij bereiken?
Wat wij als belangenbehartiger voor onze leden willen bereiken is het volgende: vanwege de geheel eigen problematiek van het gebouwde erfdgoed wat betreft regelgeving en de benodigde specifieke kennis over het restaureren van ons erfgoed willen wij goede afspraken maken met de partijen die verantwoordelijk zijn voor de gevolgen van de mijnbouwaktiviteiten in onze regio over het schadeherstel, schadepreventie en waardecompensatie.
Wij willen een nauwe samenwerking met de instanties die verantwoordelijk zijn/worden voor het herstel en versterken op basis van High Trust: d.w.z. transparantie, vertrouwen en begrip.
Minder administratieve lasten op basis van High Trust: eenvoudiger procedures toegespitst op herstel/versterken van ons gebouwde erfgoed. Het aanvragen van het financieren van de herstelwerkzaamheden (beneden een zeker bedrag) dient eenvoudiger te worden zonder ingewikkelde procedures en met een snellere afhandeling: de aanvraag en bijbehorende stukken worden door een erfgoeddeskundige opgesteld en ingediend op basis van het Monument Diagnose en Conservering Systeem (MDCS). Bij grotere herstelwerkzaamheden en versterkingsoperaties dient de eigenaar ondersteund en begeleid te worden door een restauratie architect waar beide partijen vertrouwen in hebben en hetgeen resulteert in een gedegen herstel- en/of restauratieplan. De restauratie architect kan hierbij terugvallen op medewerkers met specifieke kennis over het herstellen/restaureren van erfgoed. Ons kwetsbare, gebouwde erfgoed is gebaat bij een transparante en snelle afhandeling van schadeherstel en schadepreventie. Belangrijk is dat er, op basis van High Trust, controle mechanismen worden ingebouwd waar alle partijen zich in kunnen vinden.
Hoe willen wij dit bereiken?
Wij willen dit bereiken door in gesprek te gaan met de belangrijkste stakeholders in het mijnbouwdossier. Uiteindelijk moet dit resulteren in een convenant waarin alle afspraken over schadeherstel, schadepreventie en schadecompensatie, betrekking hebbend op het gebouwde erfgoed, in vastgelegd worden en dat gebaseerd is op Monument Diagnose en Conservering Systeem (MDCS). Waar mogelijk dient het het MDCS aangepast te worden voor de specifieke situatie in het aardbevingsgebied.
Op deze manier kunnen wij elkaar laten zien wat we doen en kunnen we vertrouwen hebben in ieders goede intentie. Een vereiste voor het doen slagen van deze nieuwe werkwijze is begrip voor elkaars situatie en in het omgaan met nieuwe inzichten, waarbij er meer verantwoordelijkheid wordt neergelegd bij de eigenaar en zijn of haar erfgoed deskundigen die de eigenaar ondersteunen/begeleiden.
Wij realiseren ons dat we een lange weg te gaan hebben: op het politieke niveua zal er veel gelobbyed moeten worden bij bestuurders, beleidsmedewerkers in het bijzonder en bij medewerkers die de besluitvorming kunnen beinvloeden in het algemeen.
Een randvoorwaarde bij dit alles is een vereniging met een solide basis: zowel inhoudeijk als financieel, het aantal eigenaren dat door de vereniging wordt vertegenwoordigd, hun betrokkenheid bij de vereniging en het vertrouwen in het bestuur dat, samen met een Raad van Advies en commissieleden, tot goede afspraken kan komen. Pas als aan deze randvoorwaarde wordt voldaan, zal de vereniging een factor van belang kunnen zijn bij de (politieke) besluitvorming in het lastige en taaie mijnbouwdossier.
