Over honderd jaar zullen de eeuwenoude boerderijen, borgen en rentenierswoningen nog trots staan te pronken in het Gronings landschap. In de dorpen luiden de middeleeuwse kerkjes hun klokken zoals dat honderden jaren al het geval is. De oude dorpskroegen zijn een veilige en sfeervolle haven voor dorpsbewoners en toeristen. De aardbevingen zullen vergeten zijn, de gevolgen ervan onzichtbaar. 

De regio is sterker gekomen uit de beving problematiek, het heeft een economische impuls qua  lokale werkgelegenheid gegeven en is een aantrekkelijk toeristisch gebied geworden in Noord-Nederland. Het bouwkundig cultureel erfgoed van de provincie speelt daarin een centrale rol.

De NAM heeft dat financieel allemaal mogelijk gemaakt en heeft al decennia geleden de laatste gasput gesloten. De monumenteigenaren hebben hun panden in alle rust kunnen restaureren. Op de weg van ‘Lains noar Klooster’ kwetteren de mussen en wiegen de koolzaadvelden in de wind, alsof er niets gebeurd is.